ندای درون

به راستی که هر فردی صاحب مذهبی است، معبودی دارد که در آسمان و زمین حاضر است. از بسیاری چیزها به خاطر رضایت او می‌گذرد. خدایی که او را مجذوب خود ساخته، البته شاید دیگران آن را بی فایده بپندارند. لیکن معبود او هر که باشد رویای او است، ستاره راهنمایش، اربابش. او هر که باشد مرا به تصرف خود درآورده، بنده خودش ساخته، موجب شده دیگر خواسته‌هایم را نادیده بیانگارم. وقتی که فقط یک بار متجلی شدم هرگز رهایش نمی‌کنم...